Jak nas znaleźć

+48 221 201 690

info@swisslaser.pl

Tonometria to badanie ciśnienia wewnątrzgałkowego (IOP). Ciśnienie wewnątrzgałkowe zależy od stopnia równowagi między produkcją cieczy wodnistej (płynu śródocznego), a jej odpływem z gałki ocznej. U zdrowych osób za wartości prawidłowe ciśnienia wewnątrzgałkowego powszechnie uznaje się zakres 10–21 mm Hg. Ciśnienie wewnątrzgałkowe waha się w ciągu dnia (najwyższe jest w godzinach porannych). Jego średnie dobowe wahania nie przekraczają 5 mm Hg. Tonometria stanowi część rutynowego badania okulistycznego.

Tonometria wykonywana przed podjęciem decyzji o laserowej korekcji wzroku ma na celu ustalenie, czy zabieg nie stwarza żadnego ryzyka dla pacjenta. Nowoczesne tonometry bezkontaktowe mierzą nie tylko grubość rogówki i ciśnienie wewnątrzgałkowe, ale także właściwości biomechaniczne rogówki po zadziałaniu na nią impulsu powietrza.

Metody badania ciśnienia wewnątrzgałkowego

Tonometria aplanacyjna (Goldmanna) polega na tym, że pacjentowi siedzącemu przed lampą szczelinową znieczula się powierzchnię oka, a film łzowy zabarwia się roztworem fluoresceiny, która pod wpływem kobaltowo-niebieskiego światła zaczyna świecić (wykazuje fluorescencję). Końcówką pryzmatu uciska się szczyt rogówki.

Tonometria wgłębieniowa (impresyjna) polega na tym, że podczas gdy pacjent leży lub ma głowę odchyloną do tyłu, lekarz uciska jego rogówkę za pomocą tonometru Schiøtza. Opór rogówki  zależy od ciśnienia panującego w gałce ocznej. Błędy pomiaru wynikają ze zwiększonego współczynnika sztywności rogówki, co zdarza się u osób w podeszłym wieku (ciśnienie fałszywie wysokie) lub ze zwiększonej elastyczności rogówki, co, z kolei, zdarza się u pacjentów ze znaczną krótkowzrocznością lub chorych na chorobę Gravesa i Basedowa (ciśnienie fałszywie niskie).

Tonometria bezkontaktowa (typu air-puf) polega na skierowaniu na gałkę oczną pacjenta podmuchu sprężonego powietrza, które spłaszcza rogówkę. Badanie nie wymaga znieczulenia, siła podmuchu może być zaskakująca i nieprzyjemna, ale nie powoduje bólu.

Pomiar ręcznym termometrem Tono-Pen, w którym specjalny przetwornik spłaszcza rogówkę. Jego zaletą jest możliwość zastosowania nawet u badanych z założonymi soczewkami kontaktowymi.

Tonometria aplanacyjna (Goldmanna) polega na tym, że pacjentowi siedzącemu przed lampą szczelinową znieczula się powierzchnię oka, a film łzowy zabarwia się roztworem fluoresceiny, która pod wpływem kobaltowo-niebieskiego światła zaczyna świecić (wykazuje fluorescencję). Końcówką pryzmatu uciska się szczyt rogówki.

Tonometria wgłębieniowa (impresyjna) polega na tym, że podczas gdy pacjent leży lub ma głowę odchyloną do tyłu, lekarz uciska jego rogówkę za pomocą tonometru Schiøtza. Opór rogówki  zależy od ciśnienia panującego w gałce ocznej. Błędy pomiaru wynikają ze zwiększonego współczynnika sztywności rogówki, co zdarza się u osób w podeszłym wieku (ciśnienie fałszywie wysokie) lub ze zwiększonej elastyczności rogówki, co, z kolei, zdarza się u pacjentów ze znaczną krótkowzrocznością lub chorych na chorobę Gravesa i Basedowa (ciśnienie fałszywie niskie).

Tonometria bezkontaktowa (typu air-puf) polega na skierowaniu na gałkę oczną pacjenta podmuchu sprężonego powietrza, które spłaszcza rogówkę. Badanie nie wymaga znieczulenia, siła podmuchu może być zaskakująca i nieprzyjemna, ale nie powoduje bólu.

Pomiar ręcznym termometrem Tono-Pen, w którym specjalny przetwornik spłaszcza rogówkę. Jego zaletą jest możliwość zastosowania nawet u badanych z założonymi soczewkami kontaktowymi.

Najważniejsze to wybrać metodę właściwą dla Twojej wady wzroku. Podczas wstępnej konsultacji, zaproponujemy odpowiednią technikę korekcji laserowej.

 

Umawiam się na wstępną konsultację