Choć najczęściej kojarzymy zaćmę (łac. cataracta) z podeszłym wiekiem pacjenta, może się ona pojawić także u dzieci.
Zaćma wrodzona pojawia się już w momencie narodzin, może też rozwijać się u dzieci w pierwszych latach życia. Powstaje w wyniku aberracji metabolicznych (np. galaktozemia) lub chromosomalnych (np. zespół Downa), wad rozwojowych gałki ocznej (brak tęczówki, małoocze, retinopatia wcześniacza i inne), uwarunkowań dziedzicznych, zakażeń wewnątrzmacicznych (np. kiedy ciężarna zachoruje na różyczkę, żółtaczkę, toksoplazmozę, opryszczkę a nawet grypę).
Kataraktę wrodzoną spowodować może także narażenie płodu na działanie niektórych leków w łonie matki (np. kortykosteroidów czy sulfonamidów). Może ona nie dawać żadnych spektakularnych objawów, ale czasem zauważyć można u dziecka białą źrenicę (łac. leucocoria).
Leukokoria, zwana też kocim okiem lub białym refleksem źrenicznym, może pojawić się nie tylko w przebiegu zaćmy wrodzonej całkowitej, ale też w przebiegu innych chorób oczu, np. nowotworu zwanego siatkówczakiem, dlatego jej zauważenie wymaga bezwzględnej konsultacji okulistycznej. Inne symptomy sugerujące istnienie zaćmy wrodzonej to odruch palcowo-oczny Franceschettiego, czyli tendencja do częstego uciskania oka piąstką lub paluszkami oraz przykładania przedmiotów do oka – z uwagi na kłopoty z ostrym widzeniem.
Zaćma wrodzona może ujawnić się od razu po urodzeniu, ale może też dopiero w wieku szkolnym. Leczy się ją wyłącznie operacyjnie – im szybciej, tym lepiej.
Do kliniki Swisslaser, zlokalizowanej przy ul. Kluczborskiej 15/U3, bez problemu dojedziesz środkami komunikacji zbiorowej (pętla Krowodrza Górka):
Zmotoryzowani pacjenci mogą pozostawić swoje pojazdy na oznaczonym bezpłatnym parkingu, znajdującym się zaraz przy klinice.
Poniżej znajduje się mapa z lokalizacją naszej kliniki laserowej korekcji wzroku w Krakowie.
Lekarz z powołania, główny chirurg Swisslaser w Warszawie i Krakowie, posiadający ponad 10 letnie doświadczenie w przeprowadzeniu zabiegów chirurgii refrakcyjnej. Studiował medycynę na Uniwersytecie Wiedeńskim, a zawodu okulisty uczył się u pionierów chirurgii laserowej: prof. dr n. med. Thomasa Kohnena (Uniwersytecka Klinika Okulistyki we Frankfurcie) oraz prof. dr n. med. i dr n. przyr. Theo Seilera (Instytut IROC w Zurychu), który przeprowadził pierwszą na świecie laserową korekcję wzroku.
Pacjenci szczególnie wyróżniają profesjonalizm oraz empatię dr Derhartuniana i doceniają jego indywidualne podejście oraz dokładność przeprowadzonych zabiegów.
Zaćma wrodzona (cataracta congenita) może przybrać postać:
Pojawia się jako powikłanie po innych przewlekłych chorobach oczu (np. jaskra, odwarstwienie siatkówki, retinopatia barwnikowa, stany zapalne, duża krótkowzroczność) albo chorobach ogólnoustrojowych (np. cukrzycy, niedoczynności przytarczyc).
Zaćmą powikłaną nazwiemy także zaćmę polekową, powstającą wskutek niekorzystnego oddziaływania niektórych leków, np. sterydów, które stosuje się m. in. w astmie i Reumatoidalnym Zapaleniu Stawów czy Chorobie Leśniewskiego-Crohna.
Tym mianem określa się zmętnienie soczewki oka pojawiające się wraz z wiekiem i wiążące się ze starzeniem organizmu i towarzyszącymi temu zaburzeniami metabolicznymi – stąd popularne określenie zaćma starcza. Na podstawie stopnia zmętnienia soczewki dzielimy zaćmę nabytą na zaćmę początkowa (cataracta incipiens) – kiedy występuje jedynie zmętnienie na obwodzie soczewki i na zaćmę dojrzałą (cataracta matura) – gdy zamglenie soczewki jest już całkowite. Między tymi dwoma granicznymi etapami są jeszcze etapy pośrednie: zaćma zaawansowana i niedojrzała. Z kolei zaćma przejrzała to już stadium, w którym włókna soczewki ulegają stopniowemu upłynnianiu, powodując przesunięcie się jądra soczewki w dół, co w dalszej kolejności może prowadzić do nieodwracalnej ślepoty.
Ze względu na lokalizację zmętnienia w soczewce, wyróżniamy kilka rodzajów zaćmy starczej:
Zaćma starcza pojawia się około 50. roku życia i początkowo może być dla pacjenta niezauważalna – zwłaszcza jeśli ma on już jakąś wadę wzroku. Co powinno zaniepokoić?
Żeby zdiagnozować zaćmę nie wystarczy zwykłe badanie ostrości wzroku. Lekarz musi wykonać oftalmoskopię, czyli wziernikowanie dna oka. To badanie nieinwazyjne za pomocą specjalnego wziernika okulistycznego, który umożliwia dokładne sprawdzenie zmian widocznych w dnie oka. Równie ważne jest przeprowadzenie biomikroskopii, czyli badania w lampie szczelinowej. Badanie musi być poprzedzone podaniem leku rozszerzającego źrenicę.
W początkowym stadium zaćmy można podawać leki w postaci kropli, ale ich działanie nie zawsze przynosi pożądany skutek. Właściwie jedynym skutecznym sposobem wyeliminowania zaćmy starczej jest operacja jej usunięcia. Jeszcze do niedawna operowano jedynie zaćmę dojrzałą, obecnie okuliści stoją na stanowisku, że operacja zaćmy jest wskazana nawet w stadium początkowym, jeśli tylko upośledzenie widzenia jest na tyle duże, że utrudnia codzienne funkcjonowanie.
Fakoemulsyfikcja zaćmy – metoda polegająca na usunięciu zaćmy za pomocą ultradźwiękowej końcówki i wszczepieniu sztucznej soczewki wewnątrzgałkowej. Zabieg wykonuje się w znieczuleniu powierzchniowym aplikowanym w postaci żelu lub kropli do worka spojówkowego. Na miejsce usuniętej soczewki wkłada się nową – elastyczną, zwijalną, akrylową, która sama rozwija się w torebce naturalnej soczewki i osadza we właściwym miejscu w gałce ocznej. Nacięcie jest minimalne (od 1,5 do 3 mm). Mamy wiele typów soczewek, które mogą przy okazji skorygować wady wzroku takie jak krótkowzroczność, nadwzroczność, starczowzroczność czy astygmatyzm.
Operacja wysokoprecyzyjnym laserem femtosekundowym – metoda polegająca na wykonaniu mikronacięć (tzw. portów) w rogówce i usunięciu przez nie zmętniałej soczewki a następnie wprowadzeniu nowej. Zabieg trwa 10-15 minut.
UWAGA: Decyzję czy operacja zaćmy odbywa się w obu oczach podczas jednego zabiegu, czy pomiędzy zabiegiem na jednym a drugim oku powinien minąć jakiś czas pozostawia się pacjentowi. Wszystkie za i przeciw należy omówić z lekarzem.
Zabieg usunięcia zaćmy nie jest skomplikowany, a najczęstsze powikłanie – przemieszczenie się nowo wszczepionej soczewki – nie jest efektem błędu w sztuce medycznej, a zbyt szybkiego powrotu pacjenta do normalnej codziennej aktywności. Zalecenia dla pacjenta po operacji zaćmy są następujące:
Szacuje się, że powikłania po operacji zaćmy dotyczą jedynie 1-2% przypadków. Do najczęstszych należą krwotok do wnętrza gałki ocznej oraz bakteryjne zapalenie wewnątrzgałkowe.
W Polsce wykonuje się około 3 tyś. operacji zaćmy, w przeliczeniu na milion mieszkańców, a zdaniem WHO nieleczona zaćma jest jedną z najistotniejszych przyczyn odwracalnej utraty wzroku.
Umawiam się na wstępną konsultację
