Doświadczonemu lekarzowi podczas diagnozowania zaćmy wystarczy, że obejrzy zmętniałą soczewkę przy poszerzonych źrenicach. Badanie dna oka ma raczej na celu oszacowanie jakości widzenia po zabiegu i oszacowanie ryzyka jakie niesie on dla siatkówki.
Z kolei badanie biometryczne dostarcza informacji o długości gałki ocznej oraz odległościach pomiędzy kolejnymi elementami oka. Podczas badania można też zobrazować rogówkę, soczewkę, siatkówkę wzdłuż promienia pomiarowego. Biometria pozwala stwierdzić wszelkie różnice w długości gałek ocznych. Wyniki tych pomiarów stanowią parametry wstępne do obliczeń związanych z nowymi sztucznymi soczewkami wewnątrzgałkowymi, która zostaną wszczepione podczas operacji zaćmy.
Istotny jest wywiad z pacjentem, w ramach którego lekarz zapyta o takie objawy jak:
Nie bez znaczenie jest szczegółowy wywiad rodzinny – zostaniemy zapytani nie tylko o to na co chorujemy i jakie leki zażywany, ale i o wszelkie wady wzroku i choroby oczu w rodzinie.
Wszystkie badania okulistyczne poprzedzające operację zaćmy – bo to właśnie interwencja chirurgiczna polegająca na usunięciu soczewki własnej pacjenta i wszczepieniu soczewki sztucznej – są nieinwazyjne i bezbolesne. W gabinecie możemy się spodziewać:
Jeśli zaćma jest już w zbyt zaawansowanym stadium (tzw. zaćma dojrzała) i ze względu na zbyt zmętniałą soczewkę nie można zmierzyć niektórych parametrów oka, można zastosować badanie oka przy użyciu ultradźwięków albo Pentacamu, czyli obrotowej kamery Scheimpfluga, która dokonuje pomiaru przedniego segmentu oka (m.in. komory przedniej i zakrzywienia rogówki). Jeżeli ze względu na nieprzejrzystość soczewki nie ma możliwości oceny dna oka, należy także wykonać OCT – badanie pozwalające wykluczyć choroby zwyrodnieniowe siatkówki, odwarstwienia, rozwarstwienia, otwory plamki oraz jaskrę czy guza wewnątrzgałkowego.
Umawiam się na wstępną konsultację
