Test dominacji oka - SwissLaser

Test dominacji oka wykonuje się z co najmniej trzech powodów

Po pierwsze, dla zaspokojenia własnej ciekawości i wtedy możemy go przeprowadzić samodzielnie. Jak to zrobić? Okuliści podpowiadają:

Stań na wprost dowolnego przedmiotu lub napisu
Obserwuj element , wyciągnij ręce i złącz palcami jedną dłoń z drugą, tak aby powstał trójkąt.
Ręce trzymaj nieruchomo, zamknij najpierw prawe oko (może ktoś Ci je przysłonić), następnie zamknij lewe oko.
To oko, które widziało obiekt jest Twoim okiem dominującym.

Chwyć dwa długopisy w ręce – po jednym w każdą z dłoni.
Ustaw długopisy jeden za drugim w prostej linii przed twoimi oczami.
Zamknij jedno oko – oceń czy długopisy nadal są w jednej linii. Następnie zamknij drugie oko i oceń położenie długopisów względem siebie.
Oko którym widziałeś, że długopisy pozostają w jednej linii jest okiem DOMINUJĄCYM.

Stań na wprost dowolnego przedmiotu lub napisu
Obserwuj element , wyciągnij ręce i złącz palcami jedną dłoń z drugą, tak aby powstał trójkąt.
Ręce trzymaj nieruchomo, zamknij najpierw prawe oko (może ktoś Ci je przysłonić), następnie zamknij lewe oko.
To oko, które widziało obiekt jest Twoim okiem dominującym.

Chwyć dwa długopisy w ręce – po jednym w każdą z dłoni.
Ustaw długopisy jeden za drugim w prostej linii przed twoimi oczami.
Zamknij jedno oko – oceń czy długopisy nadal są w jednej linii. Następnie zamknij drugie oko i oceń położenie długopisów względem siebie.
Oko którym widziałeś, że długopisy pozostają w jednej linii jest okiem DOMINUJĄCYM.

Szacuje się, że 85% populacji ma dominujące oko prawe do dali, ale nie każdy z nich wybiera to samo oko do bliży i odwrotnie. 15% osób posiada inną dominację motoryczną w zależności od tego czy obserwują element znajdujący się blisko czy daleko. W podobny sposób można przeprowadzić test podpowiadający nam, które oko jest dominujące do bliskich odległości:

Po drugie, badanie dominacji oka wykonuje się u dzieci w ramach badań przesiewowych mających określić lateralizację, czyli funkcjonalną dominację jednej ze stron ciała w odniesieniu do parzystych narządów ruchu i organów zmysłowych (rąk, nóg, oczu, uszu). Znając lateralizację można ustalić, że człowiek preferuje posługiwanie jednym z tych organów, znajdującym się po prawej lub lewej stronie osi jego ciała.

Wyjątek stanowi lateralizacja ustalona niejednorodna (skrzyżowana, bilateralizacj), o której mówimy w sytuacjach, gdy występuje dominacja narządów ruchu i zmysłów znajdujących się po przeciwnych stronach ciała (np. prawa ręka, lewe oko, prawa noga).

Po trzecie, badanie dominacji oka potrzebne jest jak jedno z badań diagnostycznych poprzedzających przeprowadzenie monowizji lub jakiejkolwiek korekcji starczowzroczności, kiedy dopada nas prezbiopia zwana potocznie dalekowzrocznością starczą. Monowizja, czyli skorygowanie jednego – dominującego – oka do dali (oko dominujące to jest to oko, które przyłożyłbyś do celownika, gdyby dano ci do ręki broń), przy pozostawieniu drugiego oka krótkowzrocznym, to ustawienie optyczne, które wydaje się pacjentom co najmniej dziwne.

Po drugie, badanie dominacji oka wykonuje się u dzieci w ramach badań przesiewowych mających określić lateralizację, czyli funkcjonalną dominację jednej ze stron ciała w odniesieniu do parzystych narządów ruchu i organów zmysłowych (rąk, nóg, oczu, uszu). Znając lateralizację można ustalić, że człowiek preferuje posługiwanie jednym z tych organów, znajdującym się po prawej lub lewej stronie osi jego ciała.

Wyjątek stanowi lateralizacja ustalona niejednorodna (skrzyżowana, bilateralizacj), o której mówimy w sytuacjach, gdy występuje dominacja narządów ruchu i zmysłów znajdujących się po przeciwnych stronach ciała (np. prawa ręka, lewe oko, prawa noga).

Po trzecie, badanie dominacji oka potrzebne jest jak jedno z badań diagnostycznych poprzedzających przeprowadzenie monowizji lub jakiejkolwiek korekcji starczowzroczności, kiedy dopada nas prezbiopia zwana potocznie dalekowzrocznością starczą. Monowizja, czyli skorygowanie jednego – dominującego – oka do dali (oko dominujące to jest to oko, które przyłożyłbyś do celownika, gdyby dano ci do ręki broń), przy pozostawieniu drugiego oka krótkowzrocznym, to ustawienie optyczne, które wydaje się pacjentom co najmniej dziwne.

O tym, które oko będzie dalekowzroczne, a które krótkowzroczne decyduje się po serii testów. W żadnym wypadku nie zależy to od arbitralnej decyzji lekarza czy pacjenta. Zanim okulista przystąpi do korekcji prezbiopii metodą monowizji, przeprowadza badania kwalifikacyjne, w ramach których sprawdza się, czy mózg pacjenta zaakceptuje takie rozwiązanie. Innymi słowy sprawdza się, czy zaplanowana dla pacjenta różnowzroczność będzie dla niego do zaakceptowania, czy będzie czuł się z nią komfortowo.