Krótka anatomia oka
Oko to jedna z najbardziej złożonych struktur znanych człowiekowi i jako taka większości ludzi wydaje się bardzo tajemnicza. Choć używamy oczu w każdym momencie dnia, rzadko zastanawiamy się, jak naprawdę działają te “cuda techniki”. Na szczęście postęp nauki sprawia, że obecnie wiemy o funkcjonowaniu ludzkiego oka więcej niż kiedykolwiek wcześniej.
Jeśli interesuje Cię anatomia oka z perspektywy Twojej wady wzroku, koniecznie zajrzyj tutaj.
A dziś kolejna dawka ciekawych informacji anatomicznych.
- Oko ma około 24 mm średnicy i mimo swych niewielkich rozmiarów jest najbardziej złożonym narządem w ludzkim ciele. Każde oko jest zawieszone w oczodole za pomocą szeregu mięśni i jest chronione przez grubą warstwę tkanki tłuszczowej.
- Mięśnie utrzymujące gałki oczne pozwalają nam jednocześnie poruszać nimi w tym samym kierunku. Dzięki temu nasz mózg może połączyć dwa nieco różne obrazy w jeden sensowny, zrozumiały i czytelny.
- Dzięki zdolności widzenia obuocznego doświadczamy stereoskopii, czyli postrzegania głębi i możliwości oceniania odległości pomiędzy konkretnymi przedmiotami.
Czy wiecie, że…
Felix Platter, znany szwajcarski anatom i lekarzem urodzony w 1536 roku w Bazylei, jako pierwszy zakwestionował pogląd głoszący, że to soczewka jest źródłem, z którego pochodzą sygnały wizualne przesyłane do mózgu. Zasugerował on, że w bezpośredniej transmisji sygnałów wzrokowych do mózgu duże znaczenie odgrywają także siatkówka i nerw wzrokowy. Koncept ten był dalej badany i doprecyzowywany przez jego następców.
Dziś wiemy już doskonale, że światło z zewnętrznego źródła przechodzi przez rogówkę, gdzie naturalna soczewka skupia je na siatkówce – światłoczułej membranie znajdującej się w tylnej części oka. Stąd wysyłane są sygnały wzdłuż nerwu wzrokowego do mózgu. Początkowe obrazy, które do niego docierają są płaskie (dwuwymiarowe). Mózg pracuje intensywnie nad nałożeniem obrazów z obu oczu, aby utworzyć jeden spójny obraz 3D.
Oko jak aparat fotograficzny
Możemy porównać funkcjonowanie naszego oka do funkcjonowania aparatu fotograficznego. Światło wpada przez rogówkę tak, jak przechodzi przez obiektyw aparatu. Maleńkie mięśnie dostosowują następnie rozmiar źrenicy, podobnie jak przysłona aparatu fotograficznego, aby kontrolować ilość światła wpadającego do oka. To światło jest następnie odbijane na siatkówce – podobnie jak odbija się na kliszy fotograficznej.
Siatkówka zawiera miliony mikroskopijnych komórek fotoreceptorowych zwanych pręcikami i czopkami. Pręciki są wrażliwe na światło i ciemność, kształty i ruch, podczas gdy czopki są wrażliwe na drobne szczegóły i kolor. Razem tworzą szczegółowe obrazy, które są przesyłane do kory wzrokowej – części mózgu kontrolującej zmysł wzroku.
35 000 informacji na godzinę
Ludzkie oko składa się z ponad dwóch milionów “elementów konstrukcyjnych”, które współpracują ze sobą, aby wykrywać i przetwarzać oszałamiającą liczbę 35 000 informacji na godzinę.
Nerw wzrokowy jest częścią ośrodkowego układu nerwowego i zawiera ponad milion włókien nerwowych. Zdecydowana większość tych włókien odgrywa rolę w przekazywaniu informacji związanych z widzeniem centralnym.
Nerw wzrokowy zaczyna się w tylnej części oka jako tarcza nerwu wzrokowego – struktura o średnicy około 1,5 mm. Opuszczając tylną część oka, nerw wzrokowy przechodzi przez oczodół i kostny kanał wzrokowy, aż dociera do dolnej części przedniej części mózgu. Odpowiada za przenoszenie informacji z siatkówki do mózgu, gdzie z fotonów światła powstaje… nasz obraz świata.
Czy to nie jest niesamowite?
Zapisz się na niezobowiązująca wizytę i konsultację, na której dowiesz się, jak możemy poprawić Twój wzrok.