Dalekowzroczność może być korygowana okularami oraz soczewkami kontaktowymi, ale naprawdę doskonałe rezultaty przynosi laserowa korekcja dalekowzroczności. Biorąc pod uwagę zaawansowanie choroby, stopień dalekowzroczności można uznać za niski, gdy wartość dioptrii nie jest wyższa niż +2,0 oraz wysoki, gdy ich wartość przekracza +5,0.
Metoda leczenia jest uzależniona od liczby dioptrii oraz budowy rogowki i jest ustalana indywidualnie podczas badania wstępnego i konsultacji z lekarzem. Podczas laserowej korekcji dalekowzroczności tworzona jest większa krzywizna rogówki, która zwiększa siłę załamywania oka, a przez to poprawia komfort oraz ostrość widzenia.
Dalekowidze, którzy mają problem z doborem szkieł okularowych/soczewek kontaktowych przez albo trudno im się przyzwyczaić do tego rodzaju korekcji, przez co ich wada wzroku przez dłuższy czas nie jest prawidłowo korygowana, są narażeni na objawy astenopii (subiektywnego uczucie osłabienia oczu), czyli:
Ratunkiem jest dla nich laserowa korekcja dalekowzroczności. To obecnie najbezpieczniejszy i dający największe możliwości sposób ingerowania w gałkę oczną. W największym skrócie, polega on na modelowaniu laserem przedniej powierzchni rogówki, co prowadzi do usunięcia wady wzroku. Zabiegi trwają 15-20 minut, a w ciągu kilku godzin do kilku dni Pacjenci odzyskują doskonałe widzenie. Zbyt wysoka dalekowzroczność – powyżej +5 dioptrii – jest przeciwwskazaniem do korekcji laserowej. Pacjenci, którzy z tego oraz innych względów nie kwalifikują się do laserowej korekcji dalekowzroczności mogą zdecydować się na soczewki fakijne (specjalne soczewki wykonane z materiału Collamer (ICL- Implantable Collamer Lens), które umożliwiają korekcję astygmatyzmu i poważnych zaburzeń widzenia z liczbą dioptrii większą niż -8 i +3. W przypadku silnej dalekowzroczności stosuje się także implanty wewnątrzgałkowe w ramach refrakcyjnej wymiany soczewki.
Pacjenci, u których można przeprowadzić laserową korekcję dalekowzroczności mają do wyboru:
