Siatkówka jest błoną wewnętrzną (zwaną też błoną nerwową lub czuciową) ściany gałki ocznej. W siatkówce znajdują się 3 różne rodzaje komórek nerwowych, które spełniają różne zadania:

  • komórki wzrokowe, zwane komórkami fotoreceptorowymi, dzielą się na  komórki pręcikowe (odpowiadają za widzenie zmierzchowe)i komórki czopkowe (odpowiadają za widzenie dzienne i rozpoznawanie barw),
  • komórki dwubiegunowe – jedna z wypustek komórki dwubiegunowej odbiera pobudzenie z komórki czopkowej lub pręcikowej, a druga wypustka łączy się z komórką zwojową stanowiącą trzeci neuron,
  • komórki zwojowe – wypustki komórek zwojowych tworzą w siatkówce warstwę włókien nerwowych, które zbiegając się formują nerw wzrokowy łączący siatkówkę z mózgiem.

Obszar siatkówki, w którym zbiegają się włókna nerwowe, jest widoczny na dnie oka jako tarcza nerwu wzrokowego. Blisko niej znajduje się plamka żółta. 

Fotoreceptory, czyli pręciki i czopki, zawierają barwniki wzrokowe a ponadto przylegają do nabłonka barwnikowego, którego komórki wypełnione są melaniną (barwnik ten absorbuje światło niepochłonięte przez barwniki wzrokowe, a to zapobiega wstecznemu odbiciu światła). To właśnie fotoreceptory odpowiadają za przekształcanie energii świetlnej w elektryczną: drogą neuronalną bodźce elektryczne dostają się do mózgu, gdzie tworzą się widziane przez nas obrazy – to nie oko widzi, ale mózg. Gdy jakikolwiek etap tego procesu przesyłowego zostanie zaburzony, pojawiają się nieprawidłowości widzenia.

Nieprawidłowości te, mogące być pierwszymi symptomami chorób siatkówki, przybierają postać:

  • mroczków,
  • mętów (punktów, plamek, nitek) w polu widzenia,
  • błysków świetlnych,
  • braku ciągłości obserwowanych linii ,
  • bólu oka.