Czy można być za młodym na laserową korekcję wady wzroku?

Chociaż istnieją ogólne wytyczne dotyczące minimalnego wieku w jakim musi być pacjent, żeby przeprowadzenie laserowej korekcji wzroku było bezpieczne i skuteczne, w każdym przypadku decyzja zapada indywidualnie.

Dlaczego lekarze szczególnie uważnie diagnozują nastoletnich pacjentów, zanim zapadnie decyzja o wykonywaniu laserowej korekcji wady wzroku?  

Wytyczne FDA (American Food and Drug Administration) mówią, że minimalny wiek to 18 lat, jednak operacja u niektórych młodych ludzi może nie być bezpieczna aż do 21. roku życia.

Po pierwsze, wiąże się to z nieustabilizowaną wadą wzroku. Kiedy gałka oczna pozostaje w fazie wzrostu, każde jej wydłużenie o 1 milimetr indukuje wadę wzroku rzędu -3.00 dioptrii. Gdyby lekarz zoperował oko z nieustabilizowaną wadą, już po operacji może zajść potrzeba dokorygowania wady po jakimś czasie, czyli potrzeba kolejnego zbiegu. Obserwując pacjenta, lekarz czeka więc na taki moment, w którym ma już pewność, że wada się ustabilizowała. 

Po drugie, istnieją choroby oczu, które ujawniają się dopiero wraz z wiekiem, a ich zdiagnozowanie może spowodować, że pacjent nie będzie kwalifikował się do laserowej korekcji wzroku. 

Chorobą taką, która rozwija się latami (np. przez okres ok 10 – 20 lat), po czym zatrzymuje się jest np. stożek rogówki, czyli postępująca choroba oczu prowadząca do ścieńczenia i zniekształcenia rogówki, a w dalszej kolejności do pogorszenia wzroku – krótkowzroczności i astygmatyzmu a często także nadwrażliwości na światło. To choroba w pewnej części przypadków uwarunkowana genetycznie, ale także pojawiająca się u osób cierpiących na samoistne wrodzone wady układu wzrokowego lub wady ujawniające się w przebiegu takich chorób jak zespół Downa, zespół Alposta, zespół Marfana i Ehlersa-Danlosa. Stożek rogówki może pojawić się jako powikłanie związane z występowaniem alergii i atopii oraz w kilku innych przypadkach.

Wszelkie inne choroby rogówki – wrodzone patologie rogówki, choroby dystroficzne, blizny rogówki – także uniemożliwiają laserową korekcję wady wzroku.

Po trzecie, wstrzymać się z laserową korekcją wady wzroku należy, kiedy u młodego człowieka zdiagnozowana zostaje choroba z autoagresji, np. choroba Hashimoto, cukrzyca typu 1., reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) czy alergia bądź atopia. Choroby z autoagresji lubią ujawniać się właśnie w wieku dojrzewania. Precyzyjna diagnostyka oraz prawidłowe “prowadzenie” takich chorób przez specjalistów sprzyja stabilizacji i remisji objawów. Właśnie w okresie remisji lekarz okulista MOŻE podjąć decyzję o przeprowadzeniu laserowej korekcji wady wzroku. Musimy się jednak liczyć z tym, że jeśli nie uda się stworzyć takiej „furtki w czasie”, która dawałaby szansę na przeprowadzenie operacji laserem, trzeba będzie szukać innej metody leczenia. 

W przypadku chorób z autoagresji rejestruje się bowiem nadreaktywność układu immunologicznego albo znaczne niedobory odporności, nasilenie wewnątrzustrojowych stanów zapalnych, zaburzenia hormonalne, a co za tym idzie – problemy z gojeniem się ran.

Jeśli więc masz ochotę sprezentować swojemu dziecku zabieg laserowej korekcji wady wzroku np. na osiemnaste urodziny, najpierw zabierz je do dobrego okulisty – tylko on będzie w stanie podjąć decyzją o zabiegu.