Czy wymiana soczewki własnej pacjenta na sztuczną soczewkę wewnątrzgałkową (IOL – IntraOcular Lens) stosowana jest tylko w leczeniu zaćmy?

Wymiana soczewki własnej pacjenta na sztuczną soczewkę wszczepialną jest możliwa nie tylko w leczeniu zaćmy. 

Choć wymiana soczewek wciąż pozostaje jedynym sposobem leczenia pacjentów z zaćmą, stanowi ona równie dobre rozwiązanie dla pacjentów, którzy:

• Szukają sposobu na wyleczenie wady, ale nie kwalifikują się do korekcji laserowej (zbyt cienka rogówka, zbyt wysoka wada wzroku, zbyt skomplikowany astygmatyzm i inne). Więcej informacji o bezwzględnych przeciwwskazaniach do laserowej korekcji wady wzroku znajdziesz tutaj.

• Borykają się z ametropią, czyli wadą wzroku spowodowaną nieprawidłowym stosunkiem skupiającej zdolności soczewki oka do jego wymiarów anatomicznych. Do korekcji ciężkiej ametropii można użyć dwóch sztucznych soczewek – tej drugiej w celu wzmocnienia działania wcześniej wszczepionej soczewki wewnątrzgałkowej. Soczewkę dodatkową wszczepia się cztery do sześciu tygodni po soczewce głównej. 

Zabieg wymiany soczewki własnej na sztuczną soczewkę wewnątrzgałkową  zaleca się nie tylko pacjentom z zaćmą, ale także silną dalekowzrocznością, starczowzrocznością i astygmatyzmem, a w niektórych przypadkach także z krótkowzrocznością. Najnowsze technologie operacyjne umożliwiają łączenie operacji zaćmy z jednoczesnym usunięciem innych wad wzroku, np. astygmatyzmu czy starczowzroczności (prezbiopii). 

Co to oznacza? Że podczas jednego zabiegu pozbywamy się wszystkich problemów ze wzrokiem. 

Zabieg refrakcyjnej wymiany soczewki może być przeprowadzony także u pacjentów, którzy wcześniej poddali się laserowej korekcji wzroku
Kompendium wiedzy na temat wszczepiania sztucznych soczewek wewnątrzgałkowych znajdziesz tutaj.