Wszystko, co chcielibyście wiedzieć o astygmatyzmie, ale boicie się zapytać

Terminy krótkowzroczność i dalekowzroczność u większości pacjentów budzą trafne skojarzenia i nie powodują obaw o swoje zdrowie. Ale kiedy pada nazwa astygmatyzm, pacjenci bywają skonsternowani – czy to jakaś choroba oczu? Coś poważnego? Powód do obaw? 

Jeśli wiesz, że krótkowzroczność powoduje niewyraźne widzenie przedmiotów usytuowanych daleko, a dalekowzroczność (nadwzroczność), że niewyraźnie widzi się przedmioty usytuowane blisko (to nieco uproszczony opis tej wady, ale ten właśnie objaw jest w jej przypadku kluczowy) to o astygmatyzmie możemy powiedzieć, że łączy w sobie symptomy obu wad, zapewniając jeszcze dodatkowe “atrakcje”. Jakie?

Astygmatyk wciąż czuje się jakby był na rauszu – linie proste postrzega jako falujące, nie jest w stanie złapać ostrości wzroku, ma zaburzenia poczucia przestrzeni, kształt obserwowanych przedmiotów ulega zmianie a rozmyte widzenie zdaje się przeczyć prawom fizyki i bardzo utrudnia codzienną aktywność. Nie pomaga mrużenie oczu ani mruganie. Nic nie da pocieranie powiek. Zniekształcony obraz świata jest bardzo dokuczliwy.

Jeśli dodamy do tego, że astygmatyzm rzadko występuje solo, a najczęściej towarzyszy krótkowzroczności, łatwo wyobrazić sobie z jak kłopotliwym oraz irytującym zespołem objawów żyją niektórzy z nas. 

Ale astygmatyzm to nie wyrok, choć w bardziej skomplikowanych przypadkach choroby dobór korekcji okularowej bądź soczewek kontaktowych bywa naprawdę dużym wyzwaniem. Można go z powodzeniem operować. Laserowa korekcja astygmatyzmu ma na celu wyrównanie krzywizny rogówki. 99% przypadków astygmatyzmu to wady możliwe do skorygowania laserem. Najnowsze technologie operacyjne umożliwiają łączenie operacji krótko-/dalekowzroczności z jednoczesnym usunięciem astygmatyzmu. 

Jeśli interesują was takie skomplikowane przypadki astygmatyzmu oraz klasyfikacje jakie stosują okuliści, żeby zdiagnozować konkretne jego odmiany, przeczytajcie ten tekst. 

Astygmatyzm ma charakter dziedziczny. Nie należy więc zarzucać sobie, że przyczyniliśmy się do jego rozwoju. 

Laserowa korekcja astygmatyzmu

Najnowocześniejsze lasery stosowane w leczeniu astygmatyzmu są bardzo precyzyjne, a dzięki zastosowaniu tzw. kompensacji cyklorotacji statycznej umożliwiają maksymalnie dokładną korektę wady.

Operacja astygmatyzmu wykonywana jest następującymi metodami:

Femto-LASIK (All-Laser-LASIK): Dzięki precyzyjnemu laserowi femtosekundowemu, chirurg wykonuje cięcie w rogówce, tworząc cienki płatek o grubości 0,1 mm – flap. Używa lasera excimerowego, by przez kilka sekund wymodelować odsłoniętą wcześniej rogówkę, następnie płatek jest z powrotem zamykany; przytwierdza się i tworzy ochronną barierę rogówki.

LASIK (laser assisted in situ keratomileusis): technika dwuetapowa; rogówka nacinana jest za pomocą skalpela (mikrokeratomu), a następnie powierzchni rogówki jest modelowana tak, aby mogła ona właściwie ogniskować obraz na siatkówkę.

LASEK/PRK: zabieg polega na odchyleniu (LASEK) albo usunięciu (PRK) górnej warstwy komórkowej rogówki (nabłonka), a następnie odpowiednim wymodelowaniu leżącej pod nią tkanki rogówki za pomocą lasera excimerowego. Celem zabiegu jest odpowiednie wymodelowanie promieniem lasera centralnej powierzchni rogówki tak aby ogniskowała ona obraz precyzyjnie na powierzchnię siatkówki.